“Ron ter Burg’s Blog.”

Gisteravond reden we terug van het Zweedse winkeltje met de gele letters toen het mij opviel dat de wolkenluchten zich wel heel mooi aan het ontwikkelen waren.
Gelukkig was het een uurtje voor zonsondergang, dus we hadden nog wat tijd om onze gekochte spullen thuis te brengen, ons om te kleden en de fotospullen te pakken.
Het moest wel een plekje in de buurt worden gezien de tijd, maar dan is Natuurgebied De Onlanden een prima optie.
Eergisteren was “de zeehond” er nog gespot, dat was een extra reden om er naartoe te gaan. Je weet maar nooit!
Tegen zonsondergang verdween een groot deel van de hoge bewolking. Gelukkig bleef er één wolk hangen boven de plek waar wij foto’s aan het maken waren.
Dat leverde deze, best aardige, plaat op.

Tijdens een zoektocht tussen mijn foto’s wordt je soms verrast door een beeld die je in eerste instantie links liet liggen, maar toch mooie herinneringen oproept.
Net zoals deze foto, gemaakt tijdens een masterclass die ik gaf bij de gezonken praam bij Wierum.
De Masterclass was in juni bij zonsopkomst. Dat betekent zeer vroeg je bed uit en om 4 uur ”s morgen op het Wad staan, aangezien de zonsopkomst om 5 uur was.
Dan denk je dat je met jouw groep de enige bent op het Wad.
Niets was minder waar. Deze groep wadlopers gingen in alle vroegte op pad richting o.a. de Engelsmanplaat om van de prachtige natuur van het Wad te genieten.
Weer zo’n prachtig moment op het Wad

Hoe mooi is dat! Het is vandaag de dag van het Wad én bijna alle Corona maatregelen zijn per vandaag opgeheven.
Dit betekent voor ons allemaal meer vrijheden en dus mogen we ook weer volledig los met de workshops. Gisteravond trapte ik het weekend op het Wad af met een heerlijke privé workshop op het Wad bij Moddergat met twee leuke en enthousiaste mensen. Vanavond mag ik voor het eerst in lange tijd weer met een groep van 10 mensen de Workshop Friese Wad bij Moddergat gaan geven. Hoe fijn!

Buiten spelen met de boys
Hebben jullie dat ook wel eens? Een fotografische dip? Nou lieve mensen, de afgelopen periode heb ik die gehad! Het wilde even niet. Het fotograferen lukte uiteraard nog wel, maar het ervoor over hebben om ’s morgens in alle vroegte op te staan als de omstandigheden goed lijken, of ’s avonds van de bank af komen om de zonsondergang te fotograferen is lastig. Komt het door Corona, door de verandering van het seizoen of gewoon geen energie? Jullie herkennen het vast wel.
Hoe heerlijk is het dan dat je een stel goede vrienden om je heen hebt die je zo af en toe mee slepen om te gaan fotograferen.
Zo ook gisteren. Eindelijk kon ik de lang geplande workshop aan Jacques Jullens, Gerard en Wirner geven. Door omstandigheden werd deze workshop iedere keer uitgesteld, maar gisteravond was het dan eindelijk zover. De weersvoorspellingen waren slecht, maar onder het motto “al maken we geen enkele foto, dan hebben we toch een gezellige avond”, zijn we toch gegaan. Én het was super gezellig!

Even spontaan genieten

Gisteravond waren Gelinda en ik bezig met onze dagelijkse avondwandeling. Ons doel is om dagelijks 10.000 stappen te halen. Dat lukt vaak, maar ook vaak niet .

Zo ook gisteravond, want eenmaal aan de wandel keek ik naar de lucht en de voortekenen leken aan te geven dat het wel eens een mooie kleurrijke zonsondergang kon worden.
“Jemig, dit kan wel eens een mooie zonsondergang worden vanavond”, mompel ik tegen Gelinda.
“Als dat zo is, dan gaan we er toch op uit!?”, was Gelinda’s opmerking.